120

Yönetmen: Özhan Eren Murat Saraçoğlu
Yapım Yılı : 2007
Türü: Savaş / Tarihi
Oyuncular : Özge Özberk, Cansel Elçin, Burak Sergen, Emin Olcay, Oytun Öztamur

Konu: Van... Haziran 1914. O günler, ülkemizin büyük toprak kayıpları ve milyonlarca insanımızın da büyük perişanlıklar yaşamasına neden olan Balkan Harbi’nden henüz kurtulduğumuz günlerdir. Ancak o günler de çok sürmez, yaz aylarında Avrupa’da başlayan
1. Dünya Harbi ülkemize de sıçrar. Ruslar, Doğu Anadolu’da Erzurum istikametinde taarruza geçerler. Büyük bir isyana gebe olan Van’daki Jandarma Tümeni şehirden ayrılır ve Kafkas Cephesi’nde Ruslar ile ölüm-kalım savaşı içine girer. Aralık 1914’de Sarıkamış Harbi’nin başlaması ile birlikte çatışmalar yoğunlaşır ve bir gün Jandarma Tümeni’nin de cephanesi tükenir. Van’da az da olsa cephane vardır. Sınırdaki askerlere gönderilmek istenir fakat elde doğru dürüst kağnı bile kalmadığı gibi, eli tüfek tutan hemen hemen herkes de cephelerdedir.
Hiçbir çare bulunamaz ve yaşları 12 ile 17 arasında değişen çocuklar gönüllü olurlar. Hemen hazırlıklara girişilir. 120 çocuk 1915 Ocak ayının donduran ayazlarında cephaneyi sırtlanır, karlı dağlara doğru yürümeye başlarlar. Ancak günler ve geceler süren bu büyük yolculuk 120 çocuk için hiç de kolay olmayacak tam bir ölüm kalım harbine dönüşecektir.

Bu filmi seyrettim....
Çocuklar cephaneyi sağ salim teslim ettiler, ancak dönüş yolunda tipiye yakalandılar, geriye 45i dönebildi, dönenlerden ise sadece 23ü hayatta kalabildi.

Bunlar Türk tarihinin gerçekleri, adları bilinmeyen daha nice kalbi vatan sevgisiyle dolu kahraman var.
Bir de bugüne bakıyorum....
O zamanlar yabancılara topraklarını vermemek için bu kahramanların döktükleri kanı hiçe sayarak bugün o yabancılara tesisleri, arazileri peşkeş çekenlere bakıyorum... Vatan sevgisinden haberi olmadan, beyinleri yıkanmış, Türk tarihini anlatılanlara göre benimsemiş, gerçekleri göremiyerek yetiştirilen gençliğe, tüm manevi değerlerini yitirmiş ve hala bu bayrak altında yaşamaktan bir nebze utanç duymayan kişilere bakıyorum, kalbim bir kez daha nefret, hırs ve hayretle doluyor.
Ne diyeyim ki... Aziz Nesin "Türkler koyundur" dediğinde herkes kızdı. Böylesine maddi manevi tüm değerleri unutmuş, her söylenene inanan, araştırmayan millete başka ne denir ki...