Bizim buralardan...

Neler Oluyooor....



Bizim buralarda her çiçek yetişmiyor, ne de olsa dağ havası, sert oluyor. 5km. aşağı ile bile öyle farkediyor ki, ağaçların meyva vermesi veya bostanda sebzelerin çıkması bir ay farkediyor neredeyse.
Mor salkım... Aşağıda bol bol var evlerin bahçesinde, coşmuşlar, her yeri sarmışlar. Görüntüsü çok güzel, hele kokusu, ooooh buram buram. Yandaki komşum bir kaç kez denemiş olmamış. Birgün abim getirdi bir kök, olursa olur, olmazsa olmaz dedi, arkadaşının bahçesindeki salkımdan ayırmışlar. Önce bir nazlandı, sonra uzamaya başladı, öyle sevindim ki tuttu diye, hele bir kışı da kazasız belasız geçirip, baharda canlanınca... Şimdi bize yerleşeli üç sene oldu, bu baharda bizim gönlümüzü şenlendirip, mis gibi kokusuyla mor mor sarkıyor, daha büyüyecek inşallah...


Bahçenin bir kenarında odunları depoladığımız uydurma bir çardak var. Yan tarafındaki kapalı yeri boşaltınca odunlar oraya alındı. Ön tarafında kivi var, henüz meyva vermedi maalesef, yan tarafında üzüm, arkasında da sarmaşık gülü var. Oradan gün batımı çok güzel görünür. Odunluk olarak kullanmak yazık zaten. Oraya el attım. Önce üstünü açtım, kiviyi, asmayı, sarmaşık gülünü çardağın üstüne aldım, bodrumda kalmış bir parça balkon korkuluğu vardı, onu monte ettim, her yanı bir güzel vernikledim. Pergoleler yapılırken artmış olan 10x10 tahtaları ayak, eski gardrop kapısını ayakların üzerine yatırarak yaptığım sediri oraya aldım, üzerine çocukların eski nevresiminden kalan parçanın içine sünger doldurarak bir şilte yapmıştım geçen sene, ona kullanılmayan astarlı perdelerden yaptığım kılıfı geçirdim, bodrumda bulduğum abimlerin bahçe salıncağının eski minderinin iki yanındaki ufak parçalarına da aynı perdelerden kılıflar yaptım, sedir tamamlandı. Hani evin tüllerini yenilemiştim de artan parçalardan sonra birşeyler yapacağım demiştim ya, o parça tüllerden çardağın tavanına süs yaptım. Bahçedeki odun kırma kütüğünü de sehpa yaptım. Şimdi gün batımını seyredebiliriz keyifle oturup.
Bu arada japon kirazım (sakura) çiçeklerini açtı











Bodrumda ki çalışmalarım sürüyor bu arada, o kadar çok malzeme var ki, neyi nereye koyacağımı şaşırıyorum. Ama yavaş yavaş birşeyler ortaya çıkartıp yukarıya transfer ediyorum. Mesela 6 adet 35 senelik sandalye, tamir gördü bugün,
yarın boyanacak, öbürgün kaplanacak ve ocakbaşına transfer olacak. Daha çok yapılıp ta transfer olacak var...






Bostanı bir dolaştım, bezelyelerim çiçeklenmiş,
çalılarını dikmek lazım, fasulye ekme zamanı da yaklaştı, bostanın elden geçmesi lazım. Kara lahanalar çiçek açmış, ne kadar güzel çiçekleri var, biraz toplayıp eve koydum.

Ben bahçede çalışırken Bıdık peşimden pek ayrılmıyor, dolayısıyla genelde 6 ayak çalışıyorum :))


Bir ağaç kütüğüm vardı, daha önce bahsetmiştim, biraz aşağıda oturan arkadaşımın eşi odunculardan almış, gövdesi enteresan, iki dal halinde çıkmış, o iki kol birleşmiş yukarıda, onu arka bahçeye koydum, vernikledim, dibine de gündüz sefası tohumları koydum, aslında güzel bir sarmaşık gülü alıp onu sarmayı düşünüyorum.

Karahindiba... Kanserden şekere pek çok şeye iyi gelirmiş. Meğer benim bahçe karahindiba doluymuş, internetten baktım da, yeni öğrendim. Toplayıp beyaz lahana ile karıştırıp salata yaptık, bir güzel yedik, şifa olsun... Beyaz papatyalarla sarı karahindibalar pek hoş duruyorlar, renk cümbüşü tabiat şu sıralarda.

Bugün rüzgar deniz tarafından esiyor, leylakların kokusunu eve kadar getiriyor mis gibi.

Eh bugünlük bu kadar bizim buradan haberler....








İnanç, Güven, Umut....

Köy sakinleri yağmur duasına çıkmışlardı.
Bütün köy ahalisi toplandı.
İçlerinden birinde şemsiye vardı.
Bu inançtır.

Babalar bebeklerini havaya hoplatır,
çocuklar gülmekten bayılır.
Yere düşeceklerini akıl larına bile getirmezler.
Çünkü babaları onu tutacaktır.
Bu güvendir.

Yatağımıza girerken,
yarın uyanıp yaşamaya devam edeceğimize
dair garantimiz yoktur.
Ama yine de ertesi güne dair planlar yaparız.
Bu ümittir.


Günün Sözü....

Asalet Boyda Değil, Soyda Olmalı.
İncelik Belde Değil, Dilde Olmalı.
Doğruluk Sözde Değil, Özde Olmalı.
Güzellik Yüzde Değil, Yürekte Olmalı...