9 Temmuz 2010 Cuma

Bir Hikaye

       Leonardo da Vinci;
       'Son Aksam Yemeği'
       isimli resmini yapmayı düşündüğünde büyük bir güçlükle karşılaştı...
 

       İyi'yi İsa'nın bedeninde,
       Kötü'yü de İsa'nın
       arkadaşı olan ve son akşam yemeğinde ona ihanet etmeye karar veren
       Yahuda'nın bedeninde tasvir etmek zorundaydı...

       Resmi yarım bırakarak bu iki kişiye model olarak
       kullanabileceğ i birilerini aramaya başladı.

       Bir gün bir koronun verdiği konser sırasında,
       korodakilerden birinin İsa tasvirine çok uyduğunu fark etti.

       Onu poz vermesi için atölyesine davet etti,
       sayısız taslak ve eskiz çizdi.
       Aradan 3 yıl geçti. 'Son Akşam Yemeği' neredeyse tamamlanmıştı,

       ancak Leonardo da Vinci henüz Yahuda için
       kullanacağı modeli bulamamıştı....

       Leonardo'nun çalıştığı kilisenin kardinali,
       resmi bir an önce bitirmesi için ressamı sıkıştırmaya başladı.

       Günlerce aradıktan sonra Leonardo;
       vaktinden önce yaşlanmış genç bir adam buldu.
       Paçavralar içindeki bu adam sarhoşluktan kendinden
       geçmiş bir durumda kaldırım kenarına yığılmıştı.

       Leonardo; yardımcılarına adamı güçlükle de olsa kiliseye
       taşımalarını söyledi.
       Cünkü artık taslak çizecek zamanı kalmamıştı.
       Kiliseye varınca yardımcılar adamı ayağa diktiler.

       Zavallı,başına gelenleri anlamamıştı.
       Leonardo adamın yüzünde görülen inançsızlığı, günahı,
       bencilliği resme geçiriyordu.. .
       Leonardo işini bitirdiğinde,
       o zamana kadar sarhoşluğun etkisinden kurtulmuş olan
       berduş;
       gözlerini açtı ve
       bu harika duvar resmini gördü.

       Şaşkınlık ve hüzün dolu bir sesle
       şöyle dedi:

       'Ben bu resmi daha önce gördüm...'

       'Ne zaman?'
       diye sordu Leonardo da Vinci, o da şaşırmıştı..

       'Üç yıl önce' dedi adam..
       'Eli mde avucumda olanı kaybetmeden önce...

       O sıralarda bir koroda şarkı söylüyordum.
       Pek çok hayalim vardı. Bir ressam beni İsa'nın yüzü için
       modellik yapmak üzere davet etmişti...'


       İyi ve Kötü'nün yüzü aynıdır...
       Her şey insanın yoluna ne zaman çıktıklarına bağlıdır...
       Paulo Coelho




8 yorum:

  1. Da Vinci hayranı biri olarak, evimde bir çok kitap, belgesel, filme sahibim ve nasıl olduysa bu hikayeye senelerce rastlamamısım. Çok mutlu oldum paylaşımınız için. Yürekten teşekkürler

    YanıtlaSil
  2. Bende Leonardo hayranlarındanım öyküyü ilgi ile okudum.Teşekkürler Banucum.Sevgiler

    YanıtlaSil
  3. sevgili banu hikayeyi severek okudum.paylaştığın için tşk.ler.ayrıca keselerde harika.güzel haftalar dilerim.sevgi ve sağlıkla kalın.

    YanıtlaSil
  4. Bu öykü benim mail kutuma gelmişti, güzel bir hayat dersi....

    Sevgili Denise, Esen, Aksungur teşekkürler...

    YanıtlaSil
  5. offf süperdi bee şöyle düşününce aynen bende bunları yaşadım. mutluyken başka mutsuzken başka bir insan oluyorum....

    YanıtlaSil
  6. Doğrusun, insan mutluken başka, mutsuzken başka oluyor, görüntüsü bile... Ama önemli olan yüreğin aynı kalsın:))

    YanıtlaSil
  7. yüreğimi değiştirmemeye çalışsam da çok zorlanıyorum banu ablam :(

    YanıtlaSil
  8. çok güzel bir paylaşım ilk defa okuyorum ve çok etkilendim...teşekkürler...

    bebegimincicileri.blogspot.com

    YanıtlaSil

İçinizden geleni yazın :)