İlk'ler Unutulmaz Derler Ya...

Ördüğüm ilk battaniye... Hani verevineharaşo  örülürdü, bir yandan arttır, bir yandan eksilt, uzun parçalar ör, sonra dikerek birleştir :)
Unutulmaz :))
Hala kullanıyorum.
Şunun şurasında 43-44 sene olmuş, ne var yani :))

O zamanlar Levent'te en küçük dayımlarla karşılıklı oturuyorduk. Bu örneği de yengem nerden bulmuştu hatırlamıyorum, birlikte parça pinçik yünler toplamıştık etraftan ve karşılıklı örmüştük :)
Ne güzel günlerdi onlar...
İşte bu yüzden seviyorum ben eskimeyen eskilerimi, baktıkça anılar canlanıyor gözümde :)
Hatta yünlerin bazıları da bir kazağı, bir hırkayı getiriyor gözümün önüne, kimi benim, kimi yünleri aldıklarımızın...

Bu kadar anılara dalarsam uyuyakalırım elbet.

Benim fotoğrafçım ayaklandı ya artık, önce fotoğrafımı çekmiş, sonra uyandırıyor...
"Baaanuuu... uyumuşsuun..." :))