Bu köşe kendi halinde bir köşeydi, herkes oturur kalkar, ama onun sesi soluğu çıkmaz, öylece dururdu. Ama oturanlar şikayetçi, koltukların arkaları sırtlarını acıtıyormuş, kaç kişi söyledi, ev sahibi duymazdan geldi :))
Aslında benim de sırtımı acıtıyordu da, ses etmiyordum, ama dün bu işi ele aldım ve yeni örtü ile sırt minderi yaptım...
Malzemeler:
-1964 yılında Kilis'ten alınmış, kullanımı ancak bu koltuklara kısmet olmuş mavili, simli kumaş
-Minderler için; tek kişilik yorgan gerektiğinde evde fazla olan çift kişilik elyaf yorgan kesilmişti, ondan artan parça
-üç sene önce ucuz bulunup, nasıl olsa lazım olur diye alınan mavi kurdele
-kurdelenin dikildiği yerin karşı tarafına kurdelenin geçmesi için eski sütyenlerin askı plastik parçaları
-Evde fazlasıyla bulunan (çalışırken stres atmak için dantel örerdim eve gece 11 de bile gelsem iki tığ atardım) dantel örtülerden yuvarlak olanlarından 4 adet
-Sehpa üstü için babaannemin gençliğinden kalmış bir şal.
Yani, bütünüyle antika oldu neredeyse:))
çok hoş olmuş çokta kullanışlı görünüyor ellerinize sağlık. güle güle kullanın.
YanıtlaSilçokgüzel düşünmüşsün çok da şık olmuş.sevgiler
YanıtlaSilPırıl pırıl, gıcır gıcır olmuş.Ellerinize sağlık.
YanıtlaSilTeşekkürler, aslında benim çok ta hoşuma gitmedi, böyle pırıltılı parlak kumaşları pek sevmem de, ama annemi kıramadım, zaten elimde başka kumaş yoktu, olandan yapayım dedim:))
YanıtlaSilSADECE KOLTUKLARIN DEĞİL SANKİ ODANIN ÇEHRESİ AÇILMIŞ ELLERİNE SAĞLIK:))
YanıtlaSil