6 Nisan 2012 Cuma

Akrabalık...

Bugün annemin amcasının oğlu sürpriz bir ziyaret yaptı...
Annem O'nu son gördüğünde küçük bir çocukmuş... Sonra ayrı şehirlerde yaşam, hayatın şartları, görüşememişler işte.
Gözünü sevdiğim İnternet-Facebook sayesinde bulduk birbirimizi, Çağlan abiyi ve daha birkaç akrabamızı...
Onlar eskilerden sohbete daldılar, ben onlara daldım...
Birbirini bulmak sevindirici de, bulmak zorunda kalmak üzücü geliyor bana...
Akraba yani bu, kimi evlenince kopuyor, kimi başka şehirlere gidince, kimi ufacık bir şeyden küsüyor, kiminin karakteri değişiveriyor nedense... Anlayamıyorum :(
Oysa böyle oturup anıları konuşmak ne kadar güzel...
Gelişi güzel de, gidişi hüzün veriyor, ama ailece tekrar geleceklerine söz verdi giderken Çağlan abi...
Ben küslüğü hiç sevmem, kırıldığım veya kızdığım birşey varsa onu tartışırım ama küsmem... Ama karşımdaki insan benim bilmediğim, anlamadığım bir nedenle uzak duruyor, görüşmüyorsa, bir iki sorarım nedenini, gene de nedenini söylemeden aynı durum devam ederse, hiç üstelemem doğrusu...
Hep diyorum ya... "Dostlukla gelen herkese kapım açık" diye...
İşte öyle...
Bugünlük böyle :)





11 yorum :

  1. umarım bir daha gelirler daha çok gelirler sizin adınıza çok sevindim.... fırsat varken yeniden görüşmek konuşmak harika bir olay.. geçenlerde kardeşim almanya aya gitti epeydir konuşmadığımız amcamıda ziyaret etti ama artık bir önemi kalmadı hiçbirşey hatırlamıyor çünkü kim olduğunu bile onu görmeye gelenlerin kim olduğunu bile.. :((((( hala kim olduğumuzu bildiğim süreler içinde bulalım bence kaybettiklerimizi

    YanıtlaSil
  2. benim de çok kopuk olduğum hatta tanımadığım akrabalarım var. Annemin yeğenleri var öyle. Yollar, zaman, herkesin kendi hayat mücadelesi o kadar etkiliyor ki bu arkabalıkları...Çok güzel bir süpriz olmuş ama size

    YanıtlaSil
  3. Banucum Ne güzel olmuş yıllar sonra biraraya gelmişsiniz insan bazen elindeki değeri kaybedince anlıyor tekrar döndüğündede bulurmu bilmem.........
    Sevgiyle öpüyorum

    YanıtlaSil
  4. çok tatlısınız siz ya banu hanım güzel gönlünüze göre olsun herşey sevgiler :)

    YanıtlaSil
  5. ne güzel olmuş banu ablacığım.bizlerde dedelerimizin teyzeleri onların çocuk ve torunlarına varıncaya kadar görüşürüz. insanın akrabasının olması güzel. sevgiler...

    YanıtlaSil
  6. Ne güzel.Çok mutlu görünüyorlar.Mutlulukları daim olsun.
    Sevgiler:)

    YanıtlaSil
  7. Bizdede akrabalık bağları çok gevşek.Çok yakınların dışında tanımadıklarım o kadar çok ki. Napalım olanlar ve dostlarımız sağ olsun.Sevgiler..

    YanıtlaSil
  8. Hayat herkesi başka taraflara sürükleyip, gailesinin içine çekince böyle oluyor akrabalıklar. Halamın kızı Antalya'da.Şuracıkta yani. Gelemiyor, gidemiyorum:((

    YanıtlaSil
  9. Bizimde tanımadığımız hangi sebepten olduğunu bilmediğim, görüşmediğimiz akrabalar var. Kaldıki iyidir ilişkilerimiz ama oluyor bazen işte.

    Solmaz teyzem çok mutlu olmuş, ne güzel..

    YanıtlaSil
  10. Ne güzel sarılmışlar bayıldım . sevgi kucaklaşmak gibisi yok sağlıkla pekçok kez bir araya gelrler inş.

    YanıtlaSil
  11. çok güzel anlatmışsınız..kendi memleketimde akrabalarımla hatta kardeşlerimle bile bazen aylarca görüşemiyebiliyoruz..kapım hepsine açık ama tek taraflı da olmuyor işte..

    YanıtlaSil

İçinizden geleni yazın :)