"İyi ki bir kırkyama yapıyorsun, yok dönem, yok etap ...." diyeceksiniz....:))))))
Maksat muhabbet olsun işte :)
Şimdi sıra geldi kalıpların etrafından kumaşı teğellemeye...
Aslında bu işi pek sevmiyorum ama bundan sonrasında birleştirmeye geçeceğim ya, onun için uğraşmaya değer...
Teğel iğliği olarak hani pazarlarda filan plastik yuvarlak kutularda ucuuuz ucuz bir sürü makara satılıyor ya, pek sağlam da değildirler, işte onları kullanıyorum...
Keçe çantası Eda'dan, çantaya diktiğim ve iğnelik olarak kullandığım baykuş Zuhalimden...
Blok blok teğelliyorum, daha çook var...
İğneyi parmağıma batıra çıkara yapmaya çalışıyorum böyle böyle, hala uyuşuk-hassas ya parmaklar :)
Vallahi ne sabırlı kadınmışsınız vesselam.
YanıtlaSilGerçekten çok sabırlısın Banu abla, tek tek teğelle onları sök dik... Güzel olacağı kesin, kolay gelsin.
YanıtlaSilKeçe çantayı çok beğendim.
Sevgiler..
Sabır işi, sabııırrr... Kolay gelsin, sevgiler...
YanıtlaSilBanucum, kırkyama hep zor işleri seven benim kalkışmadığım bir kaç teknikten biri. Ellerine sağlık, sonucu çok merak ediyorum. Bu ara bahar yorgunluğu, ve temizliği derken sana yazmayı ihmal ediyorumm...svglr. e.t.
YanıtlaSilElinize sağlık, kırkyama gerçekten sabır isteyen bir uğraş, bir de evin çok dağılması cabası.
YanıtlaSilYavaş yavaş yapınca sıkılmıyorum, zaten çok büyük bir iş değil, yani parçalar çok fazla değil, yoksa bende sabır ne gezer :)))
YanıtlaSil