Herşey sizin elinizde

Hani diyorum ya, otomatik yaşıyoruz çoğu zaman, dokunuyoruz ama hissetmiyoruz, bakıyoruz ama görmüyoruz. Otomatik yaşanan anlarda biz de yaşamıyoruz yani, halbuki bir an dikkatinizi vererek etrafınıza bir bakın ne kadar değişik göreceksiniz, dokunun ve hissetmeye çalışın ne güzel gelecek. Az önce gelen bir mail tesadüfen böyle bir hikaye...

Zamanın birinde iki tane kız kardeş varmış, nasıl akıllılarmış anlatamam.
Etrafındaki ve okuldaki tüm bilgi onlara yetmez olmuş.
Bir gün anneleri onları dağdaki bilge adama götürmeye karar vermiş.

Kızlar, bilge adamla karşılaşınca ona sorular sormaya başlamışlar.

Bilge adam bütün soruları doğru cevaplamış: kızlar çok sevinmişler ve
annelerinden eğitimleri için bir süreliğine izin isteyerek bilge adamın
yanında kalmışlar.
Sordukları soruların hepsinin cevabı doğruymuş. Bir süre çok mutlu
olmuşlar: ama sonra sıkılmaya başlamışlar, "Bilgenin bilemeyeceğ bir soru
bulmamız lazım" diye düşünmüşler. Kızlardan biri bir gün" Buldum! " diye
sevinmiş."
İki elimin arasında bir kelebek koyacağım ve bilge adama soracağım "
Avucumun içinde bir kelebek var. Canlı mı, ölü mü? " " Ölü" derse kelebeği
bırakacağım. canlı derse avucumu hafifçe bastıracağım.
Her ne derse cevabı bilemeyecek.
Kızlardan birisi kapalı tuttuğu ellerini bilgeye doğru uzatmış.
(Şimdi lütfen siz de yapın. Avuçlarınız birbirine bakacak şekilde
ellerinizi birleştirin ve uzatın. Ben açın deyinceye kadar da açmayın).

Ve sormuş:
"Avucumun içinde bir kelebek var: canlı mı, ölü mü?
Bilge adam cevap vermeden önce uzun süre kızın gözlerine bakmış, bakmış ve
cevaplamış:
"Senin ellerinde kızım. Senin ellerinde........."
Şimdi bakın hayatınıza ve mutluluğunuza..
Açın avucunuzu..
Sizin ellerinizde: Tam avucunuzun içinde .
Bir Portekiz atasözü der ki: "Yaşadıkça yaşlanmazsınız, yaşamadıkça
yaşlanırsınız."