Aslında Hobi Odamda Bekleyenler Çok ta...

Bende hal yok :(

Anlatmayacaktım ama içimde durmuyor ki işte...
Çarşamba günü eski oturduğum tarafa doğru gitmem gerekiyordu, Bahçecik'teki fırına gönderilen bir kargomu almak üzere... Hayat'la beraber gittik, kargomuzu aldık, gören geldi yanımıza, sohbetimizi-selamımızı yaptık, en beğendiğimiz mantı Kesmar'da satılıyor, onu da aldık, döndük..

Hadi dedik Gölcük'teki Salteks'e uğrayalım parça kumaş bakalım... Çok lazım ya :)))
Uğradık, çook lazım olan bir sürü kumaş alıp çıktık :)
Hadi bizim sahilde bir tost yiyelim dedik, Ümit usta tadilata girişmiş, Dereağzı'nın ki kağıt gibi... Sinem kebapta dürüme döndü tostumuz :))
Neyse işte... Saat 2 ye doğru eve geldim...
Elim ağır diye o sırada camları silen alt komşum koştu geldi sağolsun :)
Yukarı çıktık, anahtarlarımı almamışım... Kapıyı çaldım ses yok, bir daha çaldım... Annem seslendi "düştüm... kalkamıyorum...." Allahım dünya başıma yıkıldı, "anne birşeyin var mı, kıpırdayabiliyor musun"... "yok ama kalkamıyorum"... biraz sonra baktım kapı açıldı, popo üzerinde gelebilmiş :(
Sağolsun Muazzez yavaşça kaldırıverdi, anlaşıldı kırık yok, yatağına yatırdık, başbaşa kaldık... Meğer O benim geldiğimi görmüş, yanımda Hayat'ta vardır diye, bıdığın portmantonun oraya yaptığı çişi silmek için paspası almaya girmiş tuvalete, alırken dengesini kaybetmiş, yan düşmüş, düşerken kaburgasını klozetin kenarına çarpmış, kalkmaya çalışırken de tekrar kaymış, bu defa kaşının orayı yere vurmuş :(
Üzerini değiştirirken oturduğunda baygınlık geldi, yatırdım hemen ayıldı... 10 dk. sonra gene oturttum, gene baygınlık gelince Gölcük Devlet Hastanesi Acile telefon açtım, durumu anlattım...

Hemen gelin Ambulans gönderiyoruz dediler... Üstteki komşular da koştu geldi, benim altımdaki, en alttaki, bütün hanımlar geldi, sağlıkçılar da hanım... Bütün hanımlar annemi ambulansa taşıyıverdi...
Ben de arabayla gittim arkalarından, tabi onlar ışıklara takılmadan uçtular... Ben ancak onlardan sonra ulaşabildim. Vardığımda

rontgene almışlardı... Neyse" kırık çatlak yok" dedi rontgen mütehassısı bayan, bir oh çektim. ama gene de 2 saat müşahade altında tutmaları gerekiyormuş.
Allah gene iyi insanlarla karşılaştırdı çok şükür ki, biraz orta yere bıraktığım arabanın plakası anons edildiğinde kapıdaki güvenlikçiye anahtarı uzattım ve arabayı çekmesini rica ettim. Sağolsun güler bir yüzle "tabii" dedi :)
Doktoruyla da görüştükten sonra arabayla eve geldik, annem "yürüyemem" deyince bizi karşılayan iki bayan komşum nevresimle beraber annemi alıp eve çıkarıp yatırıverdiler :) Üst komşum da çok ağlayan Bıdığı kendi evine almış o arada sağolsun... Gene hepsi geldiler, annemi yatırdık, biraz sohbet, gittiler...
Şimdi...
İki gündür ağrısı var tabii, kalkamıyor.. Tuvalete de gidemiyor, anlıyorsunuz yani, sürgü filan...
Bakalım, yarın deneyeceğiz yürüteçle zor da olsa kalkıp yürümeyi...
İşte böyleeee... Allah gene de acıdı da kırık filan olmadı çok şükür, üstelik annemde ileri derece osteoporoz var, kemikleri de yapı itibarı ile ince zaten :( Ucuz atlattık yani...
Onun için hobi odamda birşey üremedi işte, ancak aldığım parçaları yıkadım diğer çamaşırlarla birlikte, o kadar...  E acelemiz yok  kiiiii :))