Kısa Süren İşlerden...

Uzun sürecek projelere girişecek ne sabır var, ne de keyif :(
Gene kısa süreli bir proje daha yapmaya çalıştım :)

Bu projeyi taaa 2011 yılında paylaşmışım, arşivime de kaydetmişim, ama bir türlü sıra gelmemiş :(
Gelmediği gibi benden önce canım hamarat Serpil'im yapıvermiş hemen...

İşte bunlar da benimkiler :))
(Saksıdaki açmamakta direnen mum çiçeğimizdir, belki ördeklerden korkup açar )

 Önce malzemeler hazırlandı... Hazırlanırsa emrivaki oluyor, işe başlanıyor :))

Kalıplar kumaşlara çizildi, makinada dikildi, sürfile makasıyla kesildi...

Şiş yardımıyla ters yüz edilip girintiler çıkıntılar belirginleştirildi...

Elyafla dolduruldu...
Baş ve kuyruk kısımlarını normal elyafla, gerisini boncuk elyafla doldurdum... Boncuk elyafı fazla sıkıştıramıyorum ve dar deliklere doldurması zor geliyor...

Cam boncuklardan gözlerini diktim, ayaklarını ütüledim, sıra geldi sarı gagalara...
Aslında kumaştan yapılmış, aman kim uğraşacak minicik gaga için kes biç dik !!!
Daldırdım gagaları sarı boyaya, oldu bittiiii :))

Biraz masamı şenlendirsinler, biraz da seyredeyim :))

Bunlar orjinalleri ve kalıpları, kaynağı olan site kapanmış...

Birşey itiraf edeyim mi... Gülmek yok amaaa :))
Orjinal fotoğrafı  koyduğumda farkına vardım ki benimkilerin boynunda birşey yok !
Olur mu hiç... Olmaz...
Derhal ilk fotoğraf silindi, uygun kurdeleler seçildi, boyunlarına bağlandıııı :))

Gülmediniz değil mi :))
Ben çok güldüm kendime :))))

Bugünkü oyunum burada bittiiii :)

Bundan sonra ne yapacağım henüz belli değil, "delidir, ne yapsa yeridir" diyelim :))

Bez bebekler....

Ah biz bez bebek sevenler, hala onlarla oynayanlar, yenilerini yapmak-edinmek isteyenler.... :))

Çok güzeller de... Geçenlerde Serpil-Eda-Hayat bize geldiğinde lafları açılmıştı da, şirinlikleri kadar kullanım da da olsalar diye konuşmuştuk. Hatta Eda birinin banyoda pamuklu çubukları tuttuğunu, Serpil de tuvalet kağıdını kamufle ettiğini söylemişti.

O zamandan beri aklımda benim de geçmiş yıllarda hediye gelen büyük bez bebeğime bir görev vermek :)

İşte bugün o gün :))
Gel bakalım Fatoooş :)
Artık sen hem bu kabloları kamufle edeceksin, hem de sepetinde şarj aletimi tutacaksın, tamam mı, at bakim elini şimdi şuraya, sıkıca tutun...

Sakın bırakma artık orayı :)

Ooooh, sıcacık bir yerdesin zaten bak :)

Hadi öptüm seniiiiii :)

Aklımdaki bir projeden daha kurtuldum yaşasııın :)
Sıra yeni projemde, hazırlığa başlasam mı :))

Kırpıklardan Yıldız.... :))

Hani küçük bir çocuk sormuş...
- Yeni ay doğduğunda eskisini ne yaparlar ?
Büyükannesi cevap vermiş...
-Kırpıp kırpıp yıldız yaparlar... :)

Bizim ki de o hesap, biz kumaşları kırpıp kırpıp yıldız yapıyoruz :))

Eveeet.... Yetiştirmeye çalıştığım projem kırkyama yıldız idi :)
Bilgisayarımda "hemen yapılabilecekler" dosyamda bekler dururdu bu garibim :)

Beraberinde verilen kalıp buydu...
Model yıldız, yani üstteki makinada dikilmiş, uçlar daha kısa tutulmuş gibi değil mi ? Bu kalıba göre çalışınca benimkinin uçları daha uzun oldu.

Ben de kalıbın birinin ekrandan istediğim kadar büyütüp kopyasını aldım bir kağıda, sonra fon kartonundan 10 adet kestim.
( Ben kırkyama yaparken fon kartonundan kesiyorum kalıplarımı, çünkü kumaş daha rahat geriliyor ve daha düzgün dikiliyor bana göre, hazır kalıplar maalesef hep kağıttan :( )
Festivalde Ayşegül'den aldığım kumaşlara kıymak zor olsa da kenarlarından ikişer kalıplık kestim, kartonlara teğelledim.

Önce yıldızın kısa kenarlarını çırpma dikişle birbirine tutturdum, bu arada yıldızın her iki tarafına da aynı kumaşları kullandığım için birleştirmeyi yaparken arka arka geldiklerinde aynı kumaşların üstüste gelmesine dikkat ettim.

İki uç arasında biraz açıklık bırakarak, ters taraftan iki yıldızı da sırt sırta birleştirdikten sonra teğelleri söküp karton kalıpları çıkardım. (kalıpları çıkarmadan ütü yapabilirsiniz) ve kalın bir şiş yardımıyla düz tarafını çevirdim.

Gene aynı şiş yardımıyla içine elyaf doldurdum. Sanırım boncuk elyaf çok daha rahat dolardı, ama henüz hiç almadım boncuk elyaf, alayım değil mi :))

Bulduğum iki düğmeyi karşılıklı olarak dikip sonradan deliklerine doğal elyaf geçirdim.

Uçların bir tanesine perde halkası diktim...

Ve... Bitttiiiiiiii :))

Bitti de...
Birşey diyeyim... 
Ben kendimce nasıl yaptığımı anlattım burada, asla ustalık-hocalık gibi bir iddiam yok,  olamaz da. Çünkü asıl teknikleri kullanmam, kafama göre nasıl kolay-pratik geliyorsa öyle yaparım.

Sonra....
Yerini de buldu hemen, hayalet ip ile asılıverdi...

Bıdık buna hayret etti :))

Dışarıdan da güzel görünmüyor muuuuu :))

Bir projenin daha sonuna geldik... Yapımda emeği geçen..... :)))))
Kemoterapinin yan etkilerinden biri de böyle zırvalamak mı acabaaa, yoksa ben hep mi böyleydim :))))

Sevgi Çemberi ....

Hani hep derim ya, sevmeyi de sevilmeyi de severim diye... :)
Kalp figürünü sevişim ondandır herhalde...
Kemoterapiden iki gün önce başlamıştım bu projeye, "Sevgi Çemberi"ne...
Sevgiye ihtiyaç duyacağımı bildiğimdendi belki de...

Kırmızı-Beyaz... Sevginin renkleri...

Çizildi kumaşa çemberi oluşturacaklar, makinanın gidişine bırakıldı...

Minik insancıklar çıkmaya başladı ortaya yavaş yavaş, kırmızılı beyazlı...

Sonra elele tutuştu dört küçük, ama kalpleri kocaman sevgi dolu insancık,

ellerinde bembeyaz bir kalbi tutarak...

Döndüler durdular içi bir dışı bir şeffaf bir dünyanın etrafında, mutlulukla...

Yüreklerinde sevgi, ellerinde sevgi... Sonsuza dek...

Ve... Benden de hepinize kucaaaaak dolusu sevgiler .... :)

En Sevdiklerimden : Çilekler :)

Oturduğum yerde uğraşacak ve çabuk bitecek bir uğraş buldum, uyguladım, biraz zorlanarak gidip gelsem de fotoğraf çekebildim, şimdi buradayım :)
Çünkü uzun süre ayrı kalamıyorum paylaşmadan, yorumlarınızı görmeden :)

İşte hazırlığım...
Puantiyeli kumaş, yeşil keçe, yeşil düğmeler, elyaf...

Böyle düz dikişle dikeceğim basit şeyler için minik dikiş makinamı kullanıyorum :)
Sonuç böyle birşey :)

Biraraya gelince iştah açıcı olmamış mııı :))

Armutlarımı da kaldırmaya kıyamadım, birlikte de güzel durdular değil mi :))

Diğer bitirdiğim şeylerin fotoğraflarını dışarıda çekmem gerek, ama henüz o kadar rahat basamıyorum ayağıma, o nedenle biraz daha sabır :)

Dar Uzun Masa Örtüsünün Şişkosu :))

Dar Uzun Masa Örtüsü, yani nam-ı ingilizcesi Runner...
Benimkisi bunun şişkosu oldu :))
Şöyle ki...

Kenarları da böyle ki...

Ortasına da aynı kumaştan çiçekler koyacaktım, ama koyunca hoşumuza gitmedi iptal ettik :)

Mutfaktan çıkarıp salona koyduğum masa takımını tekrar mutfağa getirdik, kırmızılı perdeleri takınca masa örtüsüz kaldı, çünkü masanın kırmızı örtüsünü bahçe masasına koymuştum, minderleriyle beraber kaldırdım, çıkartmaya üşendim...
Ama dikmeye üşenmedin mi diyecekseniz.... demeyin... çünkü onu çıkartsam, yaza bahçe masasına ne koyacam :))))

Hem bu kolayından, pratik dikim, YouTube da buldum...
Hem dolaptan bir kumaş, kutudan fisto eksildi :))

Şimdi bu masanın üzerine şeffaf naylon masa örtüsü almam lazım ki örtüm kirlenmesin hemencecik... ama nereden bakalım...

Haaa... bu arada salondaki masa takımını getirince mutfaktaki masa takımını tekrar arka verandaya çıkardık... bak onu niye sormuyorsunuz :)))
Bulmaca gibi bizim ev, bir o yana bir bu yana :))))

Bunlar acı mı kiiiii... :))

Bunlar bunlar... Acı mı kiiii :))

Gerçi kendi ellerimle ürettim bunları ama....

İyisi mi ben bunları bağlayıp asayım kurutayım...

Kırmızı pötikareli geniiiş bir kurdele güzel olurdu ama elde yok, dar olanı varmış, böyle birşey uyduruverdik işte :)

Sarmısaklara kardeş geldi :)

Mutfağımın bu köşesi renklendiii :))

"Kızım senin başka işin yok mu, şöyle işe yarar birşeylerle uğraşsan ya..." diyenlerin, diyeceklerin başında Solmaz sultan geliyor, baştan belirteyim :))))