Saatler Yenileniyor....

Her odaya bir saat gerek, zaman bazen öyle hızlı, bazen de öylesine yavaş geçiyor ki, saatin kaç olduğunu kestiremiyor insan...

Gelsin bakalım yenilenebilecek saatlerden biri, annemin odası için...
Önceden kamuflajı aceleyle yapılmış, promosyon bir saat...

Dekopaj resimleri dosyalarımdan anneme bir saat resmi beğendirdim önce...
Sonra saati söküp, plastik parçalarını sprey boya ile boyadım...
Ve sonuç...

Bir tane de balkona lazım, genelde orada oturup elişi yapıyoruz ya...
Orası için de eskiden süslediğim mutfak saatimi aldım elime...

Nasıl da kirlenmiş mutfaktan ve sobadan dağdaki evde değil mi :((
O da söküldü, boyandı, süslendi, toparlandı işte :)

Yenilenmek güzel değil mi :)
Tüm zamanlarımız güzelliklerle geçsin ....

Ne Zaman Geçti 59 Yıl ....

İnsan inanamıyor 59 yılı geride bıraktığına :)
Cuma günü tam 59 yılı geride bıraktım, ama ben kendimi 59 yıllık hissetmiyorum kiii :)))
Hani bedenim birazcıkkk eskidim ben diyor ama hiiiç dinlemiyorum bile :))

Hatta şu yazıya rastladım internette hoşuma gitti :)

İşte 10 yıl aralarla bennnnn :)

Ve şimdi ki ben... Yıllar yaramış değil miii :)))))

Çünküüüü....

Nice yaşlarımda, sağlıkla, huzurla sizlerle birlikte olmak dileğiyle, hepinize kucak dolsu sevgiler, iyi ki varsınız ve hep varolun olur mu :)

Bütün Kızlar toplandık :))))

İşte hobimanyaklar :))

Bugün hangi hobi çeşidini yapsam acabaaa :)))
Bu duvarı dart gibi kullanıp bir ok atmalı, hangi hobi çeşidine gelirse onu yapmalı :)))))
.....................................

Hava da soğudu bugün, hem de kapalı, hem de arada bir yağıyor... Kış mı geldi ne :)))

Ve sooon ... Pano No:5 Çarpı İşi

En sevdiğim... Çarpı işi... O nedenle sona bırakmıştım :)
Balkondaki masaya yayılmışım, pür dikkat işliyorum...

 

Bir de yakından görelim miii :))

Daha yakından ? Bu sonuncu ya, imzamızı da attık :))

Etaminleri kasnaklarla beraber satılıyordu ya, kenarlarında fazla pay bırakmamışlar, o nedenle arkalarını mecburen silikonla yapıştırdım, artık kirlenince kasnakla beraber yıkanacak ...

Hadi daha fazla merakta bırakmayayım :))

Yarın bir de toplu poz versinler mi ? Ama duvara çivi işlemiyor burada, yapıştırma yapacağım olursa bakalım, ahşap evde kolaydı, burada maaşallah pek bir sağlam duvarlar :)

Artık bana da bir "maaşallah" dersiniz değil mi, nazar değmesin :))

Ve... Pano No:4 Örgü

Bugünkü yazım biraz gecikti değil mi :)
Sabahtan hastanedeydim, hafif kemo ile randevumuz vardı ya, 20 dakikalık buluşma :)
Erken gidince erken döndüm aslında, ama deniz kenarını özlediğim için inip bir kahve içeyim dedim.
Hava lokum gibi, kaçmaz yani :)

Derken "başım çok ağrıyor, yatıyorum, gelemem" diyen Hayat'a öyle bir reklam yaptım ki, dayanamadı kalktı geldi :)
Eh... iki hobici biraraya gelince, onu yapalım bunu yapalım derken hadi Gölcük'e gidip birşeyler alalım dedik. 3 saat dolanmışız :)) Kumaş, boncuk, keçe.... boş dönmedik yani :))
Yorulmuşum....
.................
Tamam tamam.... Daha fazla merakta bırakmayayım  :)
İşte 4.panom...

Ve... dikkat ettiniz mi yün yumaklarına, hani geçenlerde yapmıştım da, nerede kullanacağımı merak edin demiştim :))

Yünler de doyamadığım malzemelerden biri. Biliyorsunuz Adanadaki Spotine-Süleyman kardeşin abonesi oldum, her yanım yün dolu ama yeni yayınladığı yünleri gördükçe de aklım kalmıyor değil :))

Şişle de, tığla da örmeyi seviyorum, genelde örtü, battaniye gibilerini, giysi pek sevmiyorum, zaten anam bol bol örüyor, birgün hepsini toplayıp pazarda tezgah açacağım, çoğunu giymedim bile :))

Bugün de böyle geçti...
Yarın temizlik günüm, yani çılgın Nurcan günü :)
Hem de benim için özel birgün :))

Ve... Pano No:3 Geridönüşüm

Hem de benim "geri dönüşüm" gibi olduuuu :))
Ağır tedavi süresince ara verdikten sonra işlediğim pano bu :)

Bunun bir adı da çöpçülük :)))
Herşeyi tamir edip, boyayıp, süsleyip alternatif kullanımlar ortaya çıkartınca ister istemez hiçbir şeyi atamamaya, hatta etraftan -hatta çöp konteynırlarından- toplamaya başlıyorsun, etrafındakiler "sen bundan birşeyler yaparsın" diye toplayıp toplayıp birşeyler getiriyor....senin ev oluyor çöp ev :))
Taşınırken gözüm arkada kala kala heeeeepsini bıraktım :(
Zaten şimdilerde kendimi yeniden değerlendirmeye çalışıyorum ya :))))

Kaldı iki tane dahaaaa :)

Ve... Pano No.2 Dikiş

Dikiş dikmek... Hobilerin içindeyseniz dikişin de enazından bir ucundan tutuyorsunuz demektir :))

Makinanın başına oturmam için ilham gelmesi lazım, yoksa olmuyor :(
Ama bir geldi miii, gidene kadar diktiklerime daha sonra kendim bile şaşıyorum :)))
El dikişini daha çok seviyorum galiba, kırkyama işinin ucundan kıyısından başladığımda sevdim el dikişini, bir de arada bir el attığım keçe işlerinde...
Bu aralar pek bir ihtiyacım sana İlhaaaaammm :)))
...........................................

Bir kitap daha bitti bu arada... Zaten inceydi.

Diyarbakır / Silvan'a atanan 23 yaşında İstanbullu bir bayan öğretmenin gözlemleri, aşkı, çelişkileri...
Bir fikir edinmek için okumaya değer, güzel ve akıcı bir dilde yazılmış, merak uyandırıyor, çabuk bitirdiğimden belli değil mi :)

Minik Panolar Gösterime Çıkıyor... Pano No.1 Mutfak

Herşey geçen yıl aralık ayında Değirmendere'ye Hayat'la takılmaya geldiğim birgün, Eda tuhafiyeye uğramamızla başladı :)
Ucuzluğa çıkardığı malzemeleri dışarıda sergiler Eda tuhafiye. Bir baktım, 18cm.lik kasnaklar 2TL., kapmaz mıyım ben bunlardan, 5 er tane aldık, meğer etaminleri de varmış hazır kesilmiş 1TL. onları da aldık, ah .... keşke ne kadar varsa hepsini alsaymışıııım :(

Epey bir zaman bekledi buncağızlar bir köşede, o zamanlar yeni yeni kemoterapiye başlamıştım ya kasım ayında nüksettiği kesinleşen tümörüm için, sonra ışın tedavisi filan ancak mart-nisan 1-2 tane işlemiştim, bir de yarım kalmış... O arada ev taşıdık ya bir de.

Neyse uzatmayayım...
Nihayet bitirdiiiiim :)))))

Ama öyle hepsini birden görmek olmaaaz :))
Tek tek...

İşte Pano No.1 Mutfak

Şekilli düğmeler sevgili Ayşegül'den aldıklarım, arkadaki kancalarını kesip soğuk silikonla yapıştırıyorum ... :)

Aslında hazıra konup yemeyi daha çok severim... Doğruya doğru :))
Her nekadar bazen canım hiç istemese de, yemek-kek-börek.... yani mutfak işlerini severek yaparım, düzenliyimdir de, eh.... lezzetli olduğunu da söylerler :))
Aslında mutfak işlerini anneme bırakmıştım, ama buraya taşındığımızdan  beri mutfak benim elimde, annemin hala o kadar enerjisi yok, bense idare edebiliyorum elden geldiğince ve biraz da mecburiyet tabiiki :))
Ben "el" meselesine çok inanırım mutfak işinde. Hani aynı yemeği aynı tarifle tıpa tıp yaparsın ama aynı olmaz. Ama elimden geldiğince sevgi kattığıma inanıyorum gerçekten, herzaman lezzetli olmasa da yenebilir yemek pişirmek te bir maharet değil mi ama :))))

Bu arada Debbie Macomberin Cedar Cove serisinin 5. kitabı olan "Liman Caddesi"ni bitirdim.

Gene sıcacık, gene merakta bırakan bölüm sonları, kitabı elden bırakamıyarak geçilen yeni bölümler... Ve gene merakta bırakan bir son buldum 432. sayfada.... Umarım yeni kitabı çok ara vermeden basılır.....

Pazar Neşesi ... :)))))

Hobimanya adında bir hastalık eminim yakında tıp literatüründe yerini alacaktır :)))

Bugünkü gazete haberi...
( Gerçi böyle bir olayı epey önce bireyerlerde görüp paylaşmıştım ben yine :)))

Tavuklara örme kazak

İngiltere’de yaşayan anne 25 yaşındaki Nicola Congdon tavuklarına ördüğü kazakları sosyal medyaya koyunca tüm dünyadan sipariş almaya başladı.

Kazakları tavuklarının çok sevdiğini söyleyen Congdon, ödeme olaraksa Güney Afrika’daki öksüzler için bağış yapılmasını talep ediyor. Kazakların tavuklara zarar vermediğini belirten Congdon, kazakları hayvanların üzerinde birkaç saatten fazla tutmadığını aktardı.

............................................
Ben artık kendimi normal görebilirim :)))))

Hafta Sonu Dileğim :)))))

Benim kadar çılgın bir arkadaş bulunca.....

Mutlu,huzurlu bir pazar diliyorum hepinize....

Kırpıklardan Yıldız.... :))

Hani küçük bir çocuk sormuş...
- Yeni ay doğduğunda eskisini ne yaparlar ?
Büyükannesi cevap vermiş...
-Kırpıp kırpıp yıldız yaparlar... :)

Bizim ki de o hesap, biz kumaşları kırpıp kırpıp yıldız yapıyoruz :))

Eveeet.... Yetiştirmeye çalıştığım projem kırkyama yıldız idi :)
Bilgisayarımda "hemen yapılabilecekler" dosyamda bekler dururdu bu garibim :)

Beraberinde verilen kalıp buydu...
Model yıldız, yani üstteki makinada dikilmiş, uçlar daha kısa tutulmuş gibi değil mi ? Bu kalıba göre çalışınca benimkinin uçları daha uzun oldu.

Ben de kalıbın birinin ekrandan istediğim kadar büyütüp kopyasını aldım bir kağıda, sonra fon kartonundan 10 adet kestim.
( Ben kırkyama yaparken fon kartonundan kesiyorum kalıplarımı, çünkü kumaş daha rahat geriliyor ve daha düzgün dikiliyor bana göre, hazır kalıplar maalesef hep kağıttan :( )
Festivalde Ayşegül'den aldığım kumaşlara kıymak zor olsa da kenarlarından ikişer kalıplık kestim, kartonlara teğelledim.

Önce yıldızın kısa kenarlarını çırpma dikişle birbirine tutturdum, bu arada yıldızın her iki tarafına da aynı kumaşları kullandığım için birleştirmeyi yaparken arka arka geldiklerinde aynı kumaşların üstüste gelmesine dikkat ettim.

İki uç arasında biraz açıklık bırakarak, ters taraftan iki yıldızı da sırt sırta birleştirdikten sonra teğelleri söküp karton kalıpları çıkardım. (kalıpları çıkarmadan ütü yapabilirsiniz) ve kalın bir şiş yardımıyla düz tarafını çevirdim.

Gene aynı şiş yardımıyla içine elyaf doldurdum. Sanırım boncuk elyaf çok daha rahat dolardı, ama henüz hiç almadım boncuk elyaf, alayım değil mi :))

Bulduğum iki düğmeyi karşılıklı olarak dikip sonradan deliklerine doğal elyaf geçirdim.

Uçların bir tanesine perde halkası diktim...

Ve... Bitttiiiiiiii :))

Bitti de...
Birşey diyeyim... 
Ben kendimce nasıl yaptığımı anlattım burada, asla ustalık-hocalık gibi bir iddiam yok,  olamaz da. Çünkü asıl teknikleri kullanmam, kafama göre nasıl kolay-pratik geliyorsa öyle yaparım.

Sonra....
Yerini de buldu hemen, hayalet ip ile asılıverdi...

Bıdık buna hayret etti :))

Dışarıdan da güzel görünmüyor muuuuu :))

Bir projenin daha sonuna geldik... Yapımda emeği geçen..... :)))))
Kemoterapinin yan etkilerinden biri de böyle zırvalamak mı acabaaa, yoksa ben hep mi böyleydim :))))